ایران شناسی (جشن شهریورگان)
جشن شهریورگان:
شهریور روز از ماه شهریور (چهارمین روز از شهریور ماه باستانى)
30 اَمرداد خورشیدى
واژۀ شهریور در اوستا خَشتره وئیره (KHASHATRA VAIRYA) است، که در زبان پهلوى خشتور و در پارسى به شهریور تبدیل شده است. پارۀ نخست این واژه (خشتره) به چم (معنى) قدرت و کشوردارى یا حکومت است و واژه هاى شهر و شهریار از آن گرفته شده است. پارۀ دیگر (وئیره) به معنى آرزوست و بنابر این معنى ترکیبى آن حکومت آرزو یا کشور خواسته شده و شهرِ آرمان میباشد. این اَمشاسپند" در عالم روحانى مظهر قدرت و نیروست و در عالم جسمانى پاسبانى فلزات با اوست. نیاکان ما این جشن را نیز مانند سایر جشنها با سپاس و نیایش به درگاه اهورامزدا آغاز و با جشن و سرور به پایان میرساندند.
اَمشاسپَند: (در اوستاى نو {اَمِشَ سپِنتَ} و در پهلوى {اَمِشُ سپَند یا اَمَهرسپَند} به معنى ورجاوند جاودانه است.) اَمشاسپند عنوان مِهین ایزدان یا گروه مینُویان در اندیشۀ پارسى است که بهمن (وهومن)، اَردیبهشت، شهریور، سپندارمذ، خورداد و اَمرداد را شامل میشود که نزدیک ترینِ مینُویان به آفریدگارند.